Endurnýting -

Það er svo skemmtilegt hvernig hlutirnir æxlast og ég elska þegar ég næ að sleppa þörfini til að stjórna ferlum og atburðum, að hlutirnir bara smella saman eins og hlutar í púsluspili. Í sumar fór ég í samstarf með Græna Kompaníið í Grundarfirði og auglýstum við viðburð í Fatabreytingum. Planið var að ég myndir mæta, halda Vinnusmiðju í fatabreytingum og slá í gegn…eða þannig. Dömurnar í Græna Kompaníinu sáu um að auglýsa viðburðinn á réttum stöðum í og kringum Grundarfjörð og áhugi vaknaði. Þegar á reyndi varð samt ekkert úr, fólk var einfaldlega upptekið við annað og Vinnusmiðjunni var aflýst.

“Fátt er svo…að ekki boði nokkuð gott” segir máltækið og það er hverju orði sannara. Í þessu tilvikið stórgræddi ég á þessu samstarfi…sem þó varð ekki úr, því einhver rakst á auglýsingu, sagði einhverjum sem sagði Jennýju hjá Kvenfélagasambandi Íslands. Jenný gerði sér lítið fyrir, hringdi bara í mig og bauð mér á fund. Hún er í forsvari fyrir nefnd innan Kvenfélagasambandsins sem vinnur að vitundarvakningu í þjóðfélaginu, gegn fatasóun.

Til að gera langa sögu styttri þá varð úr að þær buðu mér að halda svona Vinnusmiðju á þeirra vegum, þar sem ég var leiðbeinandi í fatabreytingum og endurnýtingu efna. Vinnusmiðjan var haldin miðvikudaginn 22. september og komust færri að en vildu.

Þetta er með því skemmtilegasta sem ég hef gert, kennaragenið í mér elskar að leiðbeina og miðla minni þekkingu og eins og ég nefndi í síðasta bloggi, þá brenn ég fyrir meðvitund um afleiðingar offramleiðslu textíl- og fataframleiðslu – út með fast-fashion og inn með slow-fashion.

Hér má sjá nokkrar myndir, frábærar konur úr nefndinni voru mér innan handar enda reynslumiklar saumakonur og boðið var uppá dásemdar kjötsúpu í kvöldmatinn. Þátttakendur fóru ánægðir heim, sumir kláruðu sínar flíkur, aðrir halda áfram heima undir minni leiðsögn í lokuðum hópi á Facebook.