The post Hugmyndaflæði appeared first on .

Flíkur og textíll

Þegar talað er um sjálfbæran fatastíl, er talað um að þegar þú kaupir þér flík, þarf útgangspunkturinn að vera sá að þú getir notað flíkina minnst 30 sinnum – og síðan endurunnið flíkina á einhvern hátt eða komið henni áfram í hringrásarferli endurnýtingar.

Bara þetta eitt kallar á að við þurfum að skoða gæði flíkur sem við ætlum að kaupa og það verður að segjast að gæði og verð hafa tilhneigingu til tengjast í þessum efnum – ég vil þó nefna líka að verð er ekki alltaf það sama og gæði.   

Hvort sem þú ert að kaupa nýja flík eða notaða er gott að kanna hvaða efni er notað í flíkina. Þetta á kannski sérstaklega við um kaup á nýrri flík því samseting tráða í efninu skiptir öllu máli um það, hvort hægt er að endurnýta textílinn eða ekki. 

Það er nefnilega alveg „no, no“ að blanda saman þráðum úr náttúrefnum og gerfiefnum – vissir þú það? 

Um leið og náttúrlegum þráðum, s.s. bómull, silki, viscose, ull og hör er blandað með gerfiþráðum, s.s. polyester og elastaine – verður textíllinn óendurnýtanlegur. 

Það verður því miður að segjast eins og er, að fjöldaframleiðslumarkaðurinn í dag er nánast einungis með blandaðan textíl í fatnaði.  

Þess vegna er svo mikilvægt að flíkurnar sem við eigum, flíkur sem eru saumaðar úr blönduðum þráðum (náttúru og gerfi), séu nýttar eins lengi og við mögulega getum; breytum þeim og bætum – því þetta eru mögulega flíkurnar sem enda sem landffylling einhvers staðar úti í heimi. Þeim mun ódýrari sem flíkin er í kaupum, þeim mun meiri líkur á svona endalokum. Gæðameiri flíkur hins vegar geta gengið milli manna því það „góða“ við gerfiefnin er að þau endast endalaust. 

Þegar við kaupum nýjar flíkur, skoðum miðann, hvaða efni eru í flíkinni?  Flík úr 100% polyester er td. ekki slæm kaup, 100% polyester er vel hægt að endurnýta. Flíkur úr polyester halda sér almennt mjög vel, krumpast ekki og fara vel í þvotti. Þar sem efnið heldur sér nánast endalaust, er líka gott að nýta efnið áfram þegar flíkin sem slík hefur lokið sínu hlutverki.

Aðalatriðið er að forðast að kaupa nýjar flíkur sem eru með blandaða náttúrulega og gerfiþræði í textílnum.

Það má blanda náttúrulegum þráðum saman í efnastranga, það er hægt að endurnýta ull/bómull eða bómull/silki því bæði koma beint frá Móður Jörð 

Þegar ég er að tala um efnablöndur í flík þá er ég að tala um samsetningu þráðanna í efninu. Það má alveg blanda saman mismunandi efnum í eina flík, ég hika td. ekki við að blanda saman efnum, í mínum Karakterum úir og grúir saman af ólíkum efnum. Karakterana er hins vegar hægt að taka í sundur og þá stendur eftir hver efnisbútur fyrir sig. 

Hvað gerir maður þá?

Hvað er þá best að gera þegar maður vill kaupa sér nýja flík? Eins og heimurinn er í dag, fjöldaframleiðslan og samfélögin hér og þar á vesturlöndum, getur þessi spurning verið ansi stór. Við hér á Íslandi erum hins vegar heppin með það að hér má finna einyrkja. Fatahönnuðir sem framleiða allt sitt hérna heima – eða hafa beinan aðgang að sinni framleiðslu erlendis, setjandi réttláta standarda fyrir starfsfólkið. Við þurfum heldur ekki að leita neitt sérstaklega langt þegar við förum erlendis, ef við viljum finna einyrkja þar. Það eina sem þarf er að sleppa því að fara í risastóru verslunarmiðstöðvarnar og leita þar að “góðum dílum”.

Hérna á Íslandi erum við líka það heppin að það er hægt að leigja sér föt! Hver þarf að kaupa sér fjöldaframleidda flík þegar hægt er að leigja? Ég segi það ekki, það var lengi verið hægt að leigja sér brúðarkjól og karlar hafa lengi getað leigt sér smoking og kjólföt. Nú er hins vegar komin leiga fyrir alls konar fatnað. Mér finnst þetta bara alger snilld og set bara hér inn slóðina, https://spjara.is/

Nú veit ég ekki hvort það eru komnar fleiri svipaðar leigur – húrra fyrir því ef svo er

Svo er auðvitað ekki hægt að benda nógu oft á hagkvæmni þess að kaupa fatnað í “Second-hand” verslunum og á fatamörkuðum. Í raun er það besta ráðið sem hægt er að gefa þeim sem vilja stefna á sjálfbæran fatastíl, bæði vegna þess að þá ertu ekki að kaupa nýja flík og fatamarkaðir og verslanir með notaðan fatnað eru oft búin að flokka í burtu flíkur úr lélegri gæðum. Þetta á þó ekki við slár þar sem hver og einn er að selja sitt

Þetta er spurning um viðhorf, að mínu mati verðum við að breyta þessum hugsunarhætti að vilja alltaf meira, fá góðan díl og kaupa þrjár flíkur í stað einnar – ef við þurfum eina flík, þá þurfum við ekki þrjár, er það? Mér finnst margir svo uppteknir af því að fá eitthvað á góðu verði – hvað er gott verð? Hvað með góð gæði? Hvað með góðan aðbúnað starfsfólks? Hvað með góð snið? Hvað með góð efni?

Sjálfbær fatastíll kallar á það að við breytum viðhorfinu. Sjálfbær fatastíll kallar á að við nýtum betur það sem við eigum, að við kaupum hrein og góð gæði þegar við kaupum, að við kaupum sjaldnar og að við vitum hvað við erum að kaupa.

Erum við tilbúin í ferðalag til sjálfbærni?

Að lokum langar mig að bæta hér inn, hvernig við getum sinnt fötunum okkar, það er nefnilega ýmislegt hægt að gera til að flíkin endist lengur – sérstaklega þegar kemur að þvotti:

• þvo sjaldnar, þvottavélin losar um plastagnir sem eru í flíkinni, agnir sem enda í sjónum og hafa áhrif á lífríkið – vélin slítur líka flíkinni hraðar 
• leggja í bleyti, það getur verið nóg að leggja flíkina í bleyti til að “hressa” hana við
• viðra, mörg efni vilja þetta helst og með því að viðra flíkina td. í froststillu, nærðu oft úr lykt sem ekki á að vera. Hvítt verður hvítara í sólskini
• vinna beint á blettum, í stað þess að þvo alla flíkina getur verið nóg að nudda bletti með blautum klút
• sleppa þurrkaranum – hann slítur flíkinni meira út en snúran  

Takk fyrir lesturinn, ef þér líkaði máttu gjarnan smella þumal á færsluna – og ekki er verra ef þú vilt fylgja mér

Allt það besta til þín og þinna <3

Sigga

The post Sjálfbær fatastíll – 4. hluti appeared first on .

Ég er búin að láta mig dreyma um að halda námskeið í nokkuð langan tíma núna, örugglega 5-7 ár, en hvorki haft kjark né líkamlega getu til að koma þeim á koppinn. Þess vegna er ég svo ofurglöð að vera komin á þann stað að geta byrjað þessi námskeið.

Hérna að ofan finnur þú link þar sem þú getur þú skoðað námskeiðin mín, það er ennþá möguleiki á að skrá sig

Það eru ekki bara námskeiðin sem hafa tekið upp ágústmánuð hjá mér, ég hef verið að sauma auðvitað – ég sleppi varla degi úr í Saumahorninu mínu  Ég hef bæði verið í sérpöntunum á kjólum, fatabreytingum og svo hattasaumi – já ég skellti mér loksins í að sauma hatt og mér fannst það svo gaman að ég saumaði mér annan.

Það sem mér fannst svo skemmtilegt með hattasauminn er, að það er nóg að hafa ummálið á höfðinu og vita hvernig þú býrð til hring á blað útfrá ummálinu. Síðan er hægt að leika sér fram og tilbaka með snið og útlit. Eftir að hafa sniðið og saumað mér svona hefðbundinn „bölle bob“ hatt úr gömlu pilsi, þá sneið ég og saumaði ég þunnan sólhatt með stóru barði sem ég stífaði með plastþræði. Virkilega gaman að prófa sig svona áfram í nýtingu á efnum og gömlum flíkum

Svo langar mig nú að nefna eiginlega það skemmtilegasta sem gerðist hjá mér, mér var boðið að koma í viðtal hjá þeim Guðrúnu Gunnars og Gunnari Hanssyni, í Mannlega þættinum á Rás 1. Þar vildu þau heyra um fatabreytingar, endurnýtingu á fatnaði og svo auðvitað hópinn minn á Facebook „Endurnýting gegnum saumaskap“.

 Hérna má hlusta á viðtalið 

sigridur-tryggvadottir-endurnyting-a-fotum

Áskorun

Reglulega heyrum við fréttir af fatafjöllunum sem við vesturlandabúar “gefum” í góðgerðargáma – fatnaður sem er óendurnýtanlegur og endar í landfyllingum eða eyðimörkum minna efnaðri landa. Við heyrum meira að segja af verslunum sem “henda” óseldum fatnaði sem “kominn er úr tísku” þann mánuðinn. Mér finnst virkilega mikilvægt að við séum meðvituð og að við kennum okkar börnum að vera það líka – að við leggjum okkur fram við að vinna gegn þessu viðhorfi að alltaf megi bara kaupa nýtt.

Ég hef fylgst með Fashion Revolution samtökunum um nokkurt skeið. Þessi samtök, sem trúlega má kalla hreyfing, urðu til í kjölfarið á hörmungunum sem urðu í Rana Plaza, 2012 minnir mig, þar sem yfir 1000 textílverkafólk lét lífið þegar byggingin sem þau unnu í, hrundi. Öll önnur starfsemi hafði yfirgefið húsið vegna hættu á hruni – eigandi verksmiðjunnar neitaði að loka verksmiðjunni.

Fashion Revolution best fyrir réttlæti til allra er koma að textíl-og fataframleiðslu; mengunnarminni textílframleiðsla, réttlát laun, réttlát vinnuaðstaða og þar fram eftir götunum. Samtökin standa á bak við ýmsar áskoranir og „hashtags“, svo sem #whomadeyourclothes , #imadeyourfabric #imadeyourclothes #whomademyclothes #whomademyfabric

Þeir eru að setja í gang áskorun núna í september sem þeir kalla #secondhandseptember sem ég hef gefið mér það leyfi að yfirfæra á okkar ylhíra sem #sjálfbærseptember – Ég vil halda mig við íslensku og sjálfbær september hljómar bara vel finnst mér.

Hérna er linkur á heimasíðu Fashion Revolution https://www.fashionrevolution.org

Hér geturðu lesið um #secondhandseptember

#sjálfbærseptember

Hvað þýðir sjálfbærni í fatnaði? Jú í raun þýðir það að þú nýtir það sem þú átt, breytir og bætir það sem þarf til að flíkin endist eins lengi og hægt er. Þegar flíkin hefur lokið sínu hlutverki í sinni upprunalegu mynd, gæti verið hægt að nýta hluta efnisins áfram, hvort sem er, sem hluta af annarri flík eða sem eitthvað allt annað. Þeir sem eru sjálfbærir í fatanaði kaupa sjaldan nýjar flíkur heldur ýmist skiptast á flíkum við aðra eða kaupa notað. Útgangspunkturinn ef keypt er ný flík er að framleiðsla á efni og flík hefur farið fram með umhverfisvænum og réttlátum hætti. Miða má við að flíkin verði notuð minnst 30 sinnum.

Það er nú kannski ekki meiningin að fara á kaf í fatasjálfbærni bara einn, tveir og þrír núna í september en það gæti verið gaman að skoða #secondhandseptember. Það er mun einfaldara að taka eins mánaðar áskorun þar sem þú í raun kaupir þér ekki nýja flík. 

Það er svo margt hægt að gera annað en að kaupa sér nýja flík í hvert skipti sem félagslífið býður uppá eitthvað skemmtilegt. Hér eru nokkrar uppástungur:

• Fá lánað hjá vini/vinkonu
• Skiptast á fötum, þ.e. gefa og fá gefins
• Hressa uppá fötin í fataskápnum
• Leigja sér dress fyrir partý/afmæli/brúðkaup…
• Kaupa sér notað

Hversu skemmtilegt gæti það verið að hóa í vinahópinn, sem mætir með flíkur úr fataskápnum sem fólk er orðið leitt á eða notar lítið. Síðan er skiptst á flíkum, ýmist lánað eða gefið. Allir fá eitthvað „nýtt“ í sinn fataskáp og allir glaðir. Þetta gerðum við systurnar, notuðum föt hvor af annarri og við vinkonurnar líka. Það segir sig sjálft að möguleikarnir aukast verulega við þetta fyrirkomulag.

Annað sem hægt er að gera, í stað þess að rölta um í verslanamiðstöð, kíkja í sömu búðirnar aftur og aftur til þess eins að skoða hvað er til – sem endar mögulega í að þú dettur niður á „góðan díl“ og kaupir flík sem þig vantar ekkert – að rölta um í verslun fyrir notuð föt. Í þannig verslunum finnur þú miklu stærra úrval af mismunandi klæðnaði, allt frá krumpuðum stuttermabolum upp í yfirhafnir frá dýrum merkjum.

Sumum finnst það bara ekkert mál að kaupa ekki nýjar flíkur, öðrum finnst það áskorun og geta bara ekki hugsað sér að kaupa sér flík sem einhver hefur notað í x langan tíma. Það er svo misjafnt hvernig okkur líður með flíkurnar sem við notum og þá er gott að hafa kjark og þor til að prófa nýjar samsetningar á því sem er í fataskápnum. Svo getur líka verið munur á notaða fatnaðinum, t.d. ef einhver í vinahópnum vill losa sig við flík, myndir þú geta notað hana? Ef svo er, þá er hægt að halda skiptifataviðburð – og ef þú getur notað flíkur frá vinum þínum, hvað með vinahóp vina? Svona stækkar hópurinn sem þú gætir keypt, leigt eða fengið lánað frá – ef þú ert týpan sem getur ekki keypt notuð föt af ókunnugu fólki.

Það er líka ýmislegt sem við getum gert þegar við sleppum því að kaupa nýja flík, aðalatriðið er að vera með opinn huga og hugsa í lausnum. Það getur t.d. verið nóg að taka uppáhaldsflíkina og setja hana með einhverju sem þú hefur aldrei prófað að setja með henni, eða taka af henni kragann – eða bæta kraga á…eða skreyta flíkina með tölum, bótum eða glingri. Það er hægt að handsauma – sumir nota meira að segja nælur til að festa skrautið og nælan er hluti af skrautinu. Svona eins og pönkararnir í gamla daga 

Ég hvet þig til að taka þátt í þessari áskorun minni, skoða hvað þú átt og leita annarra leiða við nýbreytni í fatastíl en að kaupa glænýja flík úr búð 

Fróðleikur

Takk fyrir að lesa – ef þér líkaði máttu deila til þeirra sem gætu haft gagn og gaman af <3

The post Ágúst í Saumahorninu appeared first on .

Ég trúi því að þegar við kunnum að sauma og förum að endurnýta eða huga að okkar flíkum, þá breytist viðhorf okkar til fjöldaframleidds fatnaðar; þegar við vitum hvað fer mikill tími í að sauma/breyta/gera við flík, þá minnkum við kaup á flíkum sem hafa skringilega lágt verð – því við vitum að einhvers staðar í ferlinu, er einhver sem ekki fær greitt fyrir sína vinnu. Þegar við saumum, fáum við líka tilfinningu fyrir gæðum efnanna og við sjáum hvenær flík er illa saumuð.

Með þessu móti tökum við öll lítil skref í því að minnka þessa svakalegu fatasóun sem á sér stað í hinum vestræna heimi. Þessum texta nappaði ég í Kubuneh í Vestmanneyjum. Ég fékk alveg leyfi til að taka mynd en svona er hann á ensku:
“When many little people, in many little places, do many little things – then the world changes.” 
Mér fannst hann svo flottur að ég snaraði honum á okkar ylhýra:
“Þegar margir, á mörgum litlum stöðum, gera marga litla hluti – þá breytist heimurinn.”
Svo er auðvitað hinn póllinn og það er möguleikinn til að skapa sér sinn eigin fatastíl, byggja upp sjálfstraust til að vera öðruvísi en allir hinir – það er einstök tilfinning skal ég segja þér
Ég læt hérna fylgja slóðina á netnámskeiðið – svo er líka opin skráning á haustnámskeiðin.https://saumaheimursiggu.teachable.comhttps://saumahornsiggu.is/namskeid/ 
Ef þú hefur spurningar varðandi hvað gæti hentað þér, sendu mér þá línu og við finnum tíma í spjall.

Hérna má líka fá smá innsýn í námskeiðið á netinu

https://youtu.be/h5dzSPDwyc8

Takk fyrir að lesa – ef þér líkaði máttu gjarnan deila <3

Allt það besta til þín og þinna – Sigga

The post “Ein sit ég og sauma…” appeared first on .

Þennan dag fyrir 9 árum hrundi til grunna, átta hæða verksmiðjubygging í Bangladesh – bygging sem kölluð var Rana Plaza.

Í byggingunni var fataframleiðsla, banki, íbúðir og nokkrar verslanir. Bankanum og verslununum var lokað 23. apríl, þegar í ljós komu sprungur í byggingunni. Eigandi fataframleiðslunnar hins vegar hunsaði aðvaranir um að nota bygginguna og skipaði verkafólkinu í fataframleiðslunni að mæta til vinnu daginn eftir – og byggingin hrundi til grunna þann morgun, þar sem yfir 1.000 manns lést og u.þ.b. 2.500 manneskjur slösuðust.

Þetta slys beindi athygli heimsins að aðbúnaði verkafólks innan textíls- og fataframleiðslu í heiminum og mörg stórfyrirtæki voru sökuð um þrælahald við framleiðsluna.

Ég hafði fram að þessu, heyrt orðróm um slæman aðbúnað fólksins sem framleiddi fötin sem komu svo í verslanir á vesturlöndum og auðvitað hafði ég sett spurningarmerki við það hvað sumar verslanir gátu selt fötin á lágu verði. Ég var þarna búin að vera að sauma í nokkur ár, var byrjuð að breyta eigin fötum og var orðin meðvituð um gæði efnanna sem voru í ódýra klæðnaðinum – eða skortinn á þeim. Ég var hins vegar ekki sérstaklega meðvituð um hvað lá að baki “góða verðinu”, þ.e. hvernig framleiðslan á bómul fór fram, hvaða fórnir fólkið kringum verksmiðjurnar þurfti að færa – án þess að vera spurt, að ég tali ekki um aumingja fólkið sem sat og saumaði við illan aðbúnað.

En þarna fór mitt viðhorf að breytast og ég fór að fylgjast meira með umræðum sem fóru af stað í kjölfar þessa slyss. Það var svo ekki fyrr en nokkrum árum seinna, sem ég sá heimildarmynd um skaðleg umhverfisáhrif textílframleiðslu  og offramleiðslu á fatnaði og textíl – að ég tók meðvitaða ákvörðun um að hætta að kaupa magnframleiddan fatnað og einbeita mér að því að nýta fötin mín betur með því að breyta þeim, lagfæra og nota á nýjan hátt.

Fashion Revolution er hreyfing sem sett var á laggirnar í kjölfar Rana Plaza slyssins og nær í dag til nánast allra landa heimsins. Hreyfingin leggur áherslu á að tillit sé tekið til umhverfis, fólks og efniviðs í framleiðslu á textíl og fatnaði. Það er bæði gott og gaman að fylgjast með þeim.

Hér getur þú aflað þér frekari upplýsinga um hreyfinguna.

Það er eins og ég hafi fundið hilluna mína í lífinu í framhaldi af þessari ákvörðun. Ég elska að leika mér í hönnunarferlinu sem fylgir fatabreytingum – hugmyndaflæðið – prófa hugmyndina – breyta henni – prófa nýtt…þar til ég landa bestu útkomunni fyrir endurnýtingu. Ég lít á það sem tilgang minn í þessu lífi að leggja mitt af mörkum til Alheimsins og Móður Jarðar með því að vekja athygli á skaðlegum umhverfisáhrifum offramleiðslu textíls – að hjálpa fólki að finna leiðir til sjálfbærni í fatastíl og hvernig lengja megi líftíma klæðanna í fataskápnum.

Ég hef ekki plön um að verða miðill fyrir slæmar fréttir eða neikvæðni, mér finnst vera hægt að finna margar jákvæðar og skemmtilegar leiðir til að breyta venjum og því hvernig við umgöngumst fötin okkar og Jörðina okkar – en það er líka mikilvægt að mínu mati að minnast svona hörmunga sem þurftu að gerast til að heimurinn myndi vakna.

Hjálpumst að við að hjálpa Jörðinni og umhverfinu – hvert lítið skref sem hver og einn tekur í rétta átt, á þátt í að minnka fatafjöll heimsins – og minnkar einnig hættuna á að svona slys eins og í Rana Plaza, gerist aftur

Hér er hægt að lesa meira um þetta hræðilega slys.

Takk fyrir að lesa, verum meðvituð um hvaðan fötin okkar koma og tileinkum okkur sjálfbærni í fatastíl

Allt það besta – ef þér líkaði lesturinn máttu gjarnan deila með þeim sem gætu haft gott og gaman af <3

Sigga

The post Rana Plaza appeared first on .

Fataskápurinn sem minnkar fötin

Mér finnst þetta doldið skemmtileg útskýring á því að fötin okkar verða of lítil. Við brosum að þessari lýsingu og vitum öll raunverulegu ástæðuna. Þetta er svona eins og með sumt heimilisfólk sem skilur ekkert í því að fötin koma bara hrein og samanbrotin inn í herbergið – eða ofan í skúffuna…mögulega frá heimilisálfinum

Það eru auðvitað endalausar ástæður fyrir því að við stækkum upp úr fötunum okkar og ég ætla ekkert að telja það allt upp hér – nema mína ástæðu. Ég er eins og margar konur á mínum aldri á breytingaskeiðinu. Þær vita það sem hafa upplifað breytingaskeiðið að það eru alls konar fylgikvillar með því, mis skemmtilegir og mis langvarandi. Í mínu tilviki er einn af fylgikvillunum að rokka upp og niður í þyngd/stærð. Einn daginn skipulegg ég fatnað fyrir veislu eftir 4 daga og þegar kemur að veislunni er ég vaxin upp úr klæðunum. Í sumum tilvikum erum við að tala um allt að tveimur númerastærðum.

Ég hef aldrei verið mikið fyrir það að stökkva í búð í hvert sinn sem þetta gerist, kannski vegna þess að ég kann að sauma og hef gaman að því að vera öðruvísi klædd en aðrir – hitt er líka að stærðin minnkar líka þannig að fataskápurinn minn yrði fljótt yfirfullur ef ég keypti nýja flík í hvert sinn sem kroppurinn breyttist. Fyrstu árin á breytingaskeiðinu voru samt all nokkur áskorun því mig langaði heldur ekki að vera stanslaust að sauma nýja og nýja flík. Það var nú upphafið að fatabreytingunum sem ég hef í dag, algera ástríðu fyrir og hefur leitt mig á nýja og spennandi braut.

Fatabreyting – að víkka buxur

Ég á nokkrar svona gallabuxna leggings…þ.e. þröngar, teygjanlegar gallabuxur – bæði bláar og svartar. Ég hef notað svona buxur mikið en nú er svo komið að þær eru allar óþægilegar. Mögulega hafa þær alltaf verið óþægilegar, ég bara nenni ekki lengur að klæðast óþægilegum fötum

Mig langaði að prófa og sjá hvort ég gæti víkkað svona buxur, er búin að velta þessu aðeins fyrir mér og ákvað bara að prófa.

Þetta eru buxurnar, ég keypti þær á Ítalíu fyrir 7 árum síðan og það sér varla á þeim. Þær eru flottar á litinn finnst mér en mig langar að poppa þær upp. Þær eru þröngar í strenginn – þröngar as in meiða mig – og mér finnst þær of þröngar niður kálfana. Á bólgnu dögunum mínum fæ ég nú bara náladofa í fótleggina af að vera í þeim Ég var svo æst að byrja að ég gleymdi að taka mynd áður en ég byrjaði svo hér eru þær, hálf uppraktar í annarri hliðinni

Ég byrjaði bara á að rekja upp saumana í hliðunum og klippti strenginn í sundur. Pressaði síðan saumbrotin slétt og þá voru buxurnar tilbúnar. Ég valdi hressandi og upplífgandi efni til að víkka með og klippti 7cm breiða lengju, 2-3cm lengri en lengdin á skálmunum (bara ef mér dytti í hug að gera eitthvað sniðugt annað en að falda)

Síðan bara skellti ég þessu í saumavélina…et voilà

Hér má svo sjá myndband af ferlinu

Takk fyrir að lesa…og horfa – ef þér líkaði máttu endilega deila með þeim sem gætu haft gagn og gaman af <3

The post Endurnýting – buxnavíkkun appeared first on .

Majones er eitt af mörgu sem er mjög erfitt að ná úr fötum, fitan virðist smjúga inn í minnstu þræðina og sitja þar föst. Eftir stendur flík með fitublett á verulega áberandi stað og fátt um góða drætti þegar kemur að áframhaldandi nýtingu flíkurinnar.

“Sýnileg viðgerð” eða “Visual mending” eins og aðferðin kallast á ensku, er viðhaldsaðferð sem ég er ansi hreint hrifin af. Með því að bæta flíkina með öðru efni en því sem flíkin er út, gerir þú ekki bara við heldur breytir þú flíkinni – stundum það mikið að flíkin verður sem ný. Þetta er hægt að gera hvort sem þú er að gera við göt eða fela bletti og á endanum stendur þú uppi með flík sem er ekki bara nýtileg áfram, heldur áttu flík sem enginn annar á – flík sem þú hefur skreytt að þínu höfði

Það skemmtilega er að flíkin þarf ekki einu sinni að vera eitthvað biluð, ég á t.d. kjól sem ég nota ekki. Ég keypti kjól fyrir mörgum árum (ætlaði að vera virðuleg móðir fermingarbarna) og ég skil ekki enn þann dag í dag af hverju ég keypti hann. Kjóllinn er einlitur, ljósgrár…eitthvað sem ég bara klæðist ekki svona einu og sér en hann er fullkominn til að nota í svona skemmtilegheit.

Þegar við erum að skreyta flíkurnar er aðalatriðið að nota hugmyndaflugið, ef þú ert með blett þá er gott að nota hann sem útgangspunkt – og svo bara leika sér áfram. Mér finnst gaman að raða saman bútum og sjá hvernig hægt er að leika sér áfram. Ég á mikið af afklippum frá saumaskapnum mínum og þær eru tilvaldar í svona “blettaverkefni” Ég einfaldlega raða þeim eins og mér sýnist bútarnir koma vel út á flíkinni, síðan skoða ég hvernig ég vil festa þá – það er hægt að gera á ýmsan hátt, t.d. með því að handsauma hvern og einn bút eða renna þeim í saumavélina.

Ég hvet þig til að skoða flíkurnar þínar sem þú geymir í skápnum/geymslunni og sjá hvort þú getir ekki hresst þær við með skemmtilegri skreytingu. Það er hægt að nota alls konar; tölur, perlur, pallíettur og ef þú er lítið í saumaskap og efnaafgöngum þá getur þú notað búta úr annarri flík sem þú ert ekki að nota…

Nýtum fötin okkar betur og minnkum fatasóun!

Takk fyrir að lesa – ef þér líkar þá máttu deila gleðinni með öðrum <3

The post Majonesgúrka appeared first on .

Þessi hugleiðing á samt ekkert að fjalla um Covid, það er nóg af öðru fólki sem má sjá um það. Þessi tími hefur samt kennt mér mikið og sýnt mér hvað það er gott að sjá það góða sem í kringum mig er. Þá er ég ekkert einungis að tala um fólkið mitt sem er auðvitað best, en litlir hlutir eins og árstíðir, mold, illgresi, útsýni, sólskin, göngutúrar og gömul efni…algerlega nauðsynlegir finnst mér. Sumarið og haustið hefur því að miklu leyti farið í garðvinnu og göngutúra, þó ég hafi að sjálfsögðu nýtt tímann í Saumahorninu til einhvers

Undanfarið ár hef ég verið mikið að velta fyrir mér framtíð Saumahornsins; hvað vil ég með það…ef eitthvað? Ég hef tekið að mér ýmiss verkefni sem hafa verið alls konar og þar sem tími minn og afkastageta í Saumahorninu hefur verið bæði takmarkaður hvern dag og óstöðugur, þá hef ég oftar en ekki spurt mig hvort þetta sé það sem ég vilji nýta minn dýrmæta tíma í. Ný veikindi síðasta rúma árið hafa svo hvatt mig áfram í þessum pælingum og ég get glöð tilkynnt það hér og nú að það eru breytingar

Það allra mikilvægasta sem ég komst að var jú sú staðreynd að Saumahornið mitt er mér virkilega mikilvægt. Þarna get ég komið á hvaða tíma dags sem er og gert það sem ég elska – sauma. Suma daga geri ég lítið annað en að strjúka efnunum mínum og skoða blöðin mín en sem betur fer fjölgar dögunum sem ég sauma og hanna. Saumaskapurinn hefur í gegnum árin, bjargað minni geðheilsu og ég get ekki ímyndað mér lífið án þess að vera að sauma. Hvernig kem ég því þá þannig fyrir að ég get notið tímans sem ég hef í Horninu mínu…ásamt því að fá réttláta umbun fyrir þann tíma sem ég hef í Horninu mínu? Júbb, með því að einbeita mér að eigin hönnun og saumaskap á flíkum sem ég get selt Ég hef því ákveðið að hætta alfarið að taka að mér viðgerðir; rennilásaskipti, styttingar á skálmum o.þ.h. Það er einfaldlega of mikil vinna fyrir of lítinn pening…ég er nefnilega ekki mjög dugleg í að setja verðmiða á tímann minn :)+

Þessi ákvörðun hefur einhvern veginn búið til svo mikið pláss hjá mér, bæði í huganum og getu. Síðan ég tók þessa ákvörðun hef ég hannað tvær tegudnir af yfirhöfnum og komið tvenns konar kjólasniðum í sölu. Það er nú ekkert smotteri skal ég segja þér. Kjólasniðið hef ég átt í nokkurn tíma, átti eftir að breyta þeim smá og gefa mér tíma í að velja efni fyrir þá og svoleiðis – nú er það komið

Yfirhafnirnar eru svo einhvers konar flaggskip fyrir mína hönnun sem framundan er. Mig langar að snúa mér að, annars vegar endurnýtingu efna, og hins vegar silkiefnum. Yfirhafnirnar eru allar saumaðar úr gömlum efnum og unnar uppúr gömlum flíkum. Ég kalla þessar yfirhafnir “Karakterkápur” þótt það megi alveg kalla þær líka jakka – þær eru nefnilega kynlausar. Enn sem komið er, eru tvö snið komin í sölu, annars vegar “Kjarkur” og hins vegar “Þor”. Von er á fleiri sniðum fljótlega. Hugmyndin að nafninu kemur til vegna þess að svona yfirhafnir eru ekki fyrir hvern sem er – það eru bara ákveðnar týpur sem þora að vera í svona flíkum – sterkir karakterar sem þola athygli sem sagt

Ég hlakka mikið til að fara inn í árið 2021, hlaðið saumaskap, útiveru og öðru skemmtilegu – og ég hlakka til að hitta þig <3

Takk fyrir heimsóknina, ég vona að þér hafi líkað lesturinn <3

The post Karakter appeared first on .

Ég kaupi oft flíkur á útsölu bara útaf efninu sem þær eru úr. Þá kaupi ég yfirleitt stærstu stærðina því þá hef ég meira efni að moða úr. Svo fer ég heim og bý til eitthvað uppúr flíkinni.

Ekki alls fyrir löngu, reyndar fyrir áramót, kíkti ég á útsölu í Corner í Smáralind. Corner er ein af mínum uppáhaldsbúðum því þar eru öðruvísi föt en annars staðar – hver elskar ekki öðruvísi búðir Á útsölunni datt ég niður á tvennt; allt of stóran prjónakjól og oggu fínni kjól sem var með allt of þröngar ermar. Ég fór glöð heim, gerði þarna bargin og skellti mér í að hugsa upp eitthvað nýtt að búa til úr þessum flíkum.

Hér er fyrri flíkin, prjónakjóllinn…

Það er ekki hægt að segja að sniðið sé flatterandi, enda benti krúttlega afgreiðslustúlkan mér á það “…hann gerir ekkert fyrir mann, sérstaklega ekki grennandi…” sagði hún meðal annars Mér fannst það verulega skemmtilegt því ég var fyrst og fremst spennt fyrir efninu…og hún var ekkert að fara með rangt mál. Kjóllinn verulega undarlegur í sniðinu og – eins og myndirnar sýna og stúlkan sagði – gerir nákvæmlega ekkert fyrir mig.

Ég byrjaði á að rekja allan kjólinn upp, hann var samsettur úr mörgum bútum sem stóðu mismikið út í loftið

Mjög snemma í ferlinu ákvað ég að búa til opna peysu, efnið er mjög mjúkt og frekar þungt þannig að ég vissi að það myndi falla vel. Mér tókst að nota bútana að mestu án þess að breyta þeim mikið, t.d. hélt ég efsta stykkinu á bakinu alveg óbreyttu. Hér er svo útkoman eftir breytingar…

…og það skemmtilega var að það var nánast enginn afgangur af efninu

Í næstu viku ætla ég svo að segja ykkur frá kjólnum góða

Takk fyrir að lesa <3

The post Ef efnið er gott appeared first on .

Auðvitað er ég búin að prófa eitthvað smá en með misgóðum árangri…

…en einhvern veginn átti þetta ekki uppá pallborðið hjá mér og ég fann bara að þetta var ekki það sem mig langaði að gera. Mér finnst þetta samt doldið töff, að vera með svona kjól og yfirhöfn í sama efni – svona gamaldags…alveg ég en samt eitthvað bogið við þetta sem ég náði ekki að festa fingur á…

Þetta eru alveg ótrúlega falleg efni, misþykk en eiga það öll sameiginlegt…og það sem ég lærði við þetta fyrsta fikt, að það verður að fóðra flíkur úr svona ullarefnum.

Það eru að minnsta kosti tvær ástæður; ullarefni eru stífari en bómull og gerfiefni og eiga það til að stinga viðkvæma húð. Svo er hitt og það finnst mér mikilvægara; svona gömul, ofin ullarefni eru ekki með neina teygju í sér þannig að þegar maður notar sniðna flík þá vill hún aflagast ef ekki er fóður innan undir – bara svipað og með prjónaefni.

Það hefur aldrei staðið annað til en að nota megnið af efnunum í yfirhafnir, ég bara hef ekki fengið almennilegar hugmyndir…þar til í sumar

Þessar fyrstu flíkur eru byggðar á sniðum sem ég bjó til fyrir prjónakjóla og síðar peysur…

Mér finnst svo gaman að þessu, að taka snið sem hugsað er fyrir ákveðna flík – og breyta því í aðra. Eins er gaman að sjá hvernig sama snið getur passað með alls konar, mismunandi efnum – þó flíkin verði aðeins öðruvísi. Hér er hægt að lesa um sniðið margbreytilega

Hérna er ég svo að leika mér við gamalt snið sem ég breyti – þessi jakki finnst mér bara geggjaður, fékk sniðið úr eldgömlu sníðablaði og breytti smá. Er alveg ákveðin í að gera meira af því

Í næstu ullarefnatörn ætla ég að muna að taka myndir af ferlinu og reyna að hafa smá fróðleiksmola með

Takk fyrir lesturinn

The post Baukað með efni appeared first on .